متن آهنگ سفارشی از یاس

(متن آهنگ سفارشی از یاس)

***

 

[ورس ۱]

ساعت ثانیه وار

رها توو قافیه‌ها

امید به باقیِ راه

واسه گوش تو ساقیِ ناب

پیرامون حاشیه پُر

پیام توو قافیه گُم

آماده راهیه عمق

یه استعداد ذاتیِ بمب

ولی چی بگم بشه ملکه‌ی ذهنی که پُر خَش و تَرَکِ ؟!

بگم همه‌چی خوبه ؟! کَلَکِ

مرهم زخم تو نمکِ

رنگ میده به تیرگی

سکوت عمیق اپیدمی

بزار نمک‌و بریزم، واِلا بعد این شبا سپیده نی. نه

چِشو بستم توو اوج فکر

چشم من بازِ پشت پلک

میشینم کنج ذهن

به انتظار یه معجزه

کله به رقم گَرم

یک صفر عقب گَرد

همینا نَمه میرن تا اونجایی که دست خواب یهو یَقَم کرد

ولی دیگه نمیزارم که بازم بگذره

چَک میزنم خوابم بپره

عجیب اینه هرچقد حالم بدتره کارم بهتره

اونی که تا طلوع آفتاب بیداره

کم میخوابم چون خواب خواب میاره

از در و دیوار خونه داستان میباره

آشنا و بیگانه واسه داشته‌هات میخوانت

نگام به اون گوشه، دکمه یه لکه خون روشه

برو فشارش بده، شهر و با حرفات باز به چالش بکش

تو نگات، تویی چوب خشک

بی آب و خاک ولی رو به رشد

نگا میکنم به دور و بَرَم

میکروفون‌و میگیرم توی مشت

من آسمان‌و سقف‌م میبینم

پایِ کار توو خلوت میشینم

تازه‌هارو توو دفتر میچینم

واژگان‌و رو کله‌ت میگیرم

پَ

جنگ نرم، مگه نه ؟!

فَک به رپ

فَک لحن متفکرم

خشک حنجره‌م، پشت پنجره‌م

 

[کروس]

دنده نرم کاسبا

چارچوب‌و قالبا

غریب‌و آشنا

من رو خاکریزه باورام وایسادم

دنده نرم کاسبا

چارچوب‌و قالبا

غریب‌و آشنا

من رو خاکریزه باورام وایسادم

 

[ورس ۲]

جای خون میلوله سم

نون‌و میکشی اَ میون سنگ

جالب اینه که چه ببری ببازی بلدن بگن میدونستم

طعنه‌ی دشمن طعنه‌ی دوست

جاخالی میدم من همه‌ی روز

این ماجرا ادامه داره تا زمانی که بشه آفتاب لبه‌ی بووم

هرروز بی حس‌تر

پُر ایده ولی بی بِستَر

مگه میشه تو بتونی جا بدی تمومه آب دریارو توو استخر ؟!

عصبی لبریزه حرارت

نمیگم انگیزه ندارم

وقتی که هنرو زمین زدن من باید از دست‌و پاش سنگریزه درارم

درحال عبور از گله‌ی گوشای مریض‌و عفونت کرده

مارکت بی‌داستان، واسه هنر ایران شده میراث‌دار

در تنگنایی نفرتم با غلظت شدید

یا رب مباد آنکه صدا معتبر شود

صدایی که یه ساله از صفر، صد پله مرتفع شود

و بدین‌سان موسیقی هنر از زیر و بیخ‌وبُن فلج شود

اینطوری بگم که نود و نه درصدش ته

یک درصد مابقیش لیاقته

مغز آک بند شُل گو با دوتا کار شده از پایه الگو

یه سیم میک، یه سیم پایِ گلدون

فقط یه هیت چیپ رو آب پل بود

تیریبون‌و گرفت توو دست جولان داد

یک شبِ کشید بالا دلار وار

لب‌و دهن فقط شعار داد

توو عمل فقط رقم شماره کارت

باس گِل بگیرن در مارکتیو که اینا واسش بشن سُکان‌دار

ولی نوش جونت، حلالتون

سلامتی، بلا به دور

مدیره یه ساله شیره‌تو میدوشه، نیش زبونم‌و طلا بدون

اینطرف مِتُد کار و کسب

اینه که تو رو فروخت‌و بار و بست

اونور قصه یه داروغه‌ست

مینویسی‌و میذاره پا رو دست

پوکِ استخونه عاشقا

جغد شوم رو بوم شاعراست

ساز بود پا دخل‌و خرج کاسبا

پس کل‌وهُم توو پول ماجرا

فقط آبنبات گوشت توو باجه‌ها

ما در جستجوی روح واژه‌ها

ولی، مهر و موم روی نامه‌ها

که میگه جا نداره خونه واسه ما

داد میزدیم‌و رئیس کَر بود

زهر کلمه غلیظ‌تر شد

ما بچه‌ی طَرد شده‌ی خونه‌ایم که مسیرش از همه تمیزتر بود

نمیخوام دل شاد کنم

نیومدم که ارشاد کنم

وظیفه‌ی من‌و اسلحه‌م اینه که مغز هنر بی مغزو هدشات کنم

مایه‌تو ساختی با ماله‌کشی

پایه‌تو باختی با کار یِشه‌ای (یِشه‌ای = همون نامردی و بی مرامی خودمون)

وقتی میبینی نصف‌ت باگه

جزءت توو کل فقط اِستلاکه

ثروت، شهوت، شهرت، مرد

کدوم‌ش تورو دعوت کرد ؟!

من که هوادار هر سه‌شم

ولی توو موسیقی پی ارزش‌م

صدات این روزا توو گوش پُره

مارکت میخواد توو گوش کنه

اسم عجیب غریب بذار رو آلبوم که به همین واسه تو کنه

تو یه لقمه بودی، یه ناجی دیدی با یه رخ لوتی

هفتاد سی به نفع اون، یعنی صدا بلبل با مخ طوطی

مدیر تو رول میانجی، بین تو و حقیقتُ دیوار چید

توو خودت نرو، به خودت بیا، از خواب زمستونی بیدار شی

میشینی تو حصار شیک، هنر تو، حساب جیب

چطوری میتونی ستاره شی ؟! تولید اثر سفارشی

جالب قصه اینجاشه؛ چی درسته که این باشه ؟!

هرکس هرچقد که دیدگاشه، فرش قرمز دنیا زیر پاشه

 

[کروس]

دنده نرم کاسبا

چارچوب‌و قالبا

غریب‌و آشنا

من رو خاکریز باورام وایسادم

دنده نرم کاسبا

چارچوب‌و قالبا

غریب‌و آشنا

من رو خاکریز باورام وایسادم

رادیو تکست کاسبا ,واسه ,آشنا ,قالبا ,غریب‌و ,باورام ,غریب‌و آشنا ,چارچوب‌و قالبا ,قالبا غریب‌و ,کاسبا چارچوب‌و ,باورام وایسادم ,کاسبا چارچوب‌و قالبا ,چ منبع